یادداشت سفرـ 1

سرباز هخامنشی به روایت قم

از چند کار دستی که زمان دانشجویی در گذر از شهر قم خریده بودم یکی را چند سال پیش در خانهٔ پدری‌ام پیدا کردم.

مجسمهٔ‌ کوچولویی به ارتفاع 28 سانتی‌متر از سنگ سفید نرم رگه‌دار آن حوالی: ترکیبی از سرباز راست‌قامت هخامنشی که در تخت جمشید فراوان دیده می‌شود، و زاهدی که انگار از وحشت فشار شب اول قبر و زیر بار گناه قوز کرده است.  گمانم در اصل نیزه‌ای نئین به دست داشت که گم شد و در این عکس چوب بستنی جایش را گرفته است.  انگشتهایش بیشتر حالت یک عمر تسبیح‌ انداختن دارد تا دستان جنگاور نیزه‌دار در نقشهای باستانی.

درز روی کمرش نشان می‌دهد یک بار شکسته است و با چسب اوهو ترمیمش کرده‌ام.

در گرماگرم شدیدترین نبرد هزار سال گذشته میان ایران و اسلام، به یاد انسان ملی‌ـ مذهبی می‌اندازدم و سالادی که در ذهن می‌پروراند.

در آن شهر همچنان مجسمه‌های التقاطی می‌سازند؟ بدم نمی‌آید بدانم، اما نه چندان کنجکاوم و نه اهمیتی می‌دهم.  برای سفر بین شمال و جنوب ایران دیگر نیازی به گذر از آن شهر نیست.         

30 خرداد 90

يادداشت‌های 87

يادداشت‌های 88

يادداشت‌های 89

يادداشت‌های 90